जन्मदिन



मेरो जन्मदिनमा निभाइएका
क्यान्डीलका टुक्राहरूजस्तै गरी
म पनि फ्याकिन सक्छु एकदिन
जीन्दगीका डस्टविनहरूमा ।
चट्याङ झर्नु
पानी पर्नु
र मान्छे जन्मनु
कुनै विशेष रहेन अब
यो जिन्दगीको निरन्तर दौडाइमा ।
बस् यत्ती सपना छ मेरो
कि दौडदा-दौडदै सडकको पेटीबाट
फेर्न सकु लामो सास
बिसाउन सकु केहीबेर
र मेरो जन्मदिनको बहानामा
बनाउन सकु एउटा शीतल छहारी,
एउटा प्रतिक्षालय
जहाँ कुद्दै गरेका मान्छेहरू
आफु मान्छे भएको चाल पाउन
बस्नेछन् केहीबेर ।
त्यो प्रतिक्षालयको कुनामा
बनाउनेछु एउटा सानो मन्दीर
जहाँ सजाउनेछु म मेरै इश्वरलाइ
मलाइ जन्म दिने मेरी आमाको
हँसिलो तस्वीरलाइ ।
(१०-१२-२०७०, जन्मदिनमा)

कफिकप

छाडिजाने मायालुको याद आउदा
अरू कुन्नी के जाति सोमरस पिउछन्
म भने कालो कफि पिउछु ।

मजाले समय लिन्छु
ता कि पानी बेस्सरी उम्लियोस्
र मरिजाओस्
गुनासोका केही अन्तिम ब्याकटेरिया पनि।

बिस्तारै खन्याउछु कफिका मनग्यै ढिकाहरू
ता कि डुबु यसको नशामा यस्तरी
कि तिम्रो कमी कफिले पुरा गरोस् ।

तिमीले नै किनिदिएको
यो प्यारो कफिकप
सधैजसो हुन्छ अचेल मेरो हातमा
जसलाइ प्रत्यक चुस्कीको बहानामा
चुमिरहन्छु तिमी सम्झेर ।

बिना तिमी
बिना चिनी
नयाँ स्वाद चखाउदैछु
यो अर्कै बनेको आफैलाइ
ता कि अब त परोस्
मेरो आँखामा पनि झरी
र बगीजाओस् तिम्रो तस्विर
यो आँखाको डिलबाट ।

अचेल छिट्टै सकिने गर्छ कफि
मानौ हाम्रो साइनो जतिको पनि
आयु छैन यसको ।

कफि सिद्धिएपछि
फेरि शुरू हुन्छ
अर्को कफिको अत्रिप्त यात्रा
सायद यहि यात्राले नै
जोगाइराखेको छ यतिञ्जेल
ज्युदो हुनुको 'म' तत्वलाइ ।

समयजस्तै गरी
यी हातबाट उम्कीएर
झरेको छ मेरो प्रिय कफिकप
र बद्लिएको छ
असङ्ख्य टुक्राहरूमा यतिखेर
मुटु टुट्दा पनि नरोएको म
यो कप टुट्दा बेस्सरी रोएको छु ।
(25-11-070)