आफै-आफै

मेरो मान्छे छ आज टाढा कतै
मेरो नि दोष छ आधा जति

पाइलाहरू बढ्छन् आफै-आफै
म यात्रा रोजु-नरोजु
भेट्नेहरू भेट्छन् आफै-आफै
मनबाट खोजु-नखोजु

तिमि मबाट पर जादा उतै
मेरो नि दोष छ आधा जति

दुरी पो बढ्यो कि आफै-आफै
म तिमिलाइ सोधु-नसोधु
विश्वास ढल्यो कि आफै-आफै
म तिमिसँग बोलु-नबोलु

आज बुझे एक्लो हुँदा यतै
मेरो नि दोष छ आधा जति

मनको स्वरूप

न कसैले चित्रमा उतार्न सक्यो
न कसैले शब्दमा सार्न सक्यो
यो मनको स्वरूप के हो
यो मनको रूप के हो

छालजस्तो आउछ, जान्छ, पानी त होइन
जताततै उडिरहन्छ, यो हुरी त होइन
न कसैले रहस्य उघार्न सक्यो
न कसैले मनलाइ मार्न सक्यो
यो मनको स्वरूप के हो
यो मनको रूप के हो

कति चोटहरू दिन्छ, खुकुरी त होइन
कति चोटहरू लिन्छ, अचानो त होइन
न कसैले वशमा पार्न सक्यो
न कसैले नाता टार्न सक्यो
यो मनको स्वरूप के हो
यो मनको रूप के हो

मुक्तक-३६

रात सुन्दर हुन त्यहा तारा जलेकाे हुन्छ
फूल मुस्कुराउछ जब हुरी चलेकाे हुन्छ
ढुँगादिलकाे भएपनि, मान्छे न हु म पनि
सुन्दर ताजमहल पनि पत्थरले बनेकाे हुन्छ

केहि आज, केहि भोली

पाउनुछ, गुमाउनुछ, केहि आज, केहि भोली
सबको मुल्य चुकाउनुछ, केहि आज, केहि भोली

दागहरू बाडिसक्यो समयले सबको भागमा
अलि-अलि लुकाउनुछ, केहि आज, केहि भोली

चोट पर्दा, याद बढ्दा, जे गर्दा, मन दुख्छ
मनलाइ अझै सताउनुछ, केहि आज, केहि भोली

आकाशमाथी, आकाशमुनि, म नै त हुँ, जता पनि
यहि झुट बताउनुछ, केहि आज, केहि भोली

जताततै भौतारेर आखीर मैले 'म' भेट्टाए
अब संसार भेट्टाउनुछ, केहि आज, केहि भोली

बगिरहन, चलिरहन ...

नदिजस्तै जिन्दगीको दुई किनारा भइदिए
बगिरहन, चलिरहन, एक बहाना भइदिए

यादहरू, छालहरू, आइदिन्छ, गइदिन्छ
गहिराइमा मनलाइ डुबाई, बेहोशीमा लइदिन्छ
उत्रिनलाई, तैरिनलाई, कोहि सहारा भइदिए
बगिरहन, चलिरहन, एक बहाना भइदिए

आँखाहरू, साँझहरू, ढलिदिन्छ, निदाईदिन्छ
डुबाएर सपनीमा, अँधेरीमा तड्पाइदिन्छ
निदबाट ब्युझिनुछ, मेरो बिहान भइदिए
बगिरहन, चलिरहन, एक बहाना भइदिए

मुक्तक-३५

परेली बन्द हुनेछ, मन उडेर अत्तर बन्नेछ
तिम्राे नाम मुटुमा खाेपेर याे शरीर पत्थर बन्नेछ
रहिरहनेछ फूलहरू, रङहरू, यादहरू, पलहरू
म जलेपछि मात्र, मेरो जलन मत्थर बन्नेछ

मुक्तक-३४

मनकाे धुवा चीम्नी हुदै फुत्किन चाहन्छ
निष्फिक्री त्याे बादलसँग जिस्किन चाहन्छ
गुम्सीएर भित्र भित्रै कहाँ लुक्छ याे मन ?
सुरूङकाे याे यात्रा सकी निस्किन चाहन्छ

मुक्तक-३३

बादलुकाे पखेटीमा फूलकाे चित्र लेखेछु
पढ्नु, केही कुरा त्याे मनभित्र लेखेछु
सम्हाल्नु, म मुस्कानकाे एक थुङ्गा पठाउला
जहाँ-जहाँ जान्छु, एक नाम सर्वत्र लेखेछु