यो रात आज रातो छ किन, जूनमा छिटा लागेछ कि
रातो बनेर बगीरहेछ आँखाबाट आसुहरू
कहिले हुला मुक्त म, यो अनन्त अपार पीरबाट
खसिदिउ जस्ताे लाग्छ जिन्दगीजस्ताे याे भीरबाट
अध्यारो यो मनले कतै मेरो साास मागेछ कि
सुस्त सुस्त रूक्दैछ अब घाँटिबाट प्राण मेरो
हिड्दैछु एक्लै एक्लै, बोलाइदिने कोहि छैन
अञ्जान याे सुरूङभित्र डोहोर्याइदिने कोहि छैन
मलाइ यहि टक्क छोडि, बिहानी अन्तै जागेछ कि
म एक्लै चिच्याइरहेछु, कहा विलाउछ यी आवाजहरू
वर्षौपछि
वर्षौ वर्षौपछि
एकदिन घर बस्दा
चाल पाइन्छ
जिन्दगीको असली चाल ।
गमलाभरी फूलिसकेछन् रङ्गीबिरङ्गी फूलहरू
मगमगाउदो रैछ बारीमा लगाएको धनिया
छोरो आफुजत्तिकै अग्लो भैसकेछ
आमाको कपाल फूलिसकेछ
लट्टाइको सेतो धागोजस्तै गरी ।
न कुनै मुग्लानबाट आजै फर्केको हु
न कुनै सपनाबाट अचानक ब्युझेको हु
दिनदिनै त आउजाउ गरिरहन्छु
आफ्नै घरमा, गेस्ट हाउस जस्तो गरी ।
बल्ल बुझ्दैछु किन आउनुहुन्छ आमा,
मेरो कोठासम्म आइरन गर्ने बहानामा
किन चियाइरहनुहुन्छ बुवा, आधा खुलेको ढोकाबाट
बल्ल बुझ्दैछु
किन रिसाउछिन मेरी माया फोन नउठाएको भन्दै
किन गुनासो गर्छन् साथीहरू 'त ठूलो भइस' भनेर ।
हिड्दा हिड्दै,
दौडदा दौडदै,
बिहानदेखि बेलुकासम्म
बिर्सिसकेको रहेछु
कसका लागी हिड्दै छु
कसका लागी दौडदै छु ।
यो शहर
दौडाइरहन्छ सपनाको म्याराथोनमा
दिनदिनै मलाइ
आफ्नै आत्माबाट टाढातिर ।
वर्षौपछि
वर्षौ वर्षौपछि
एकदिन घर बस्दा
चाल पाइन्छ
जिन्दगीको असली चाल ।
जून फूलेछ आकाशैमा
खस्ला भन्ने डर
डर पसेछ मायाभित्र
कस्को छ र भर
आहै ! कस्को छ र भर
सुकिजाला हामीबिचको भरोशाको नदी
उडिजाला वालुवाझै मन्द-मन्द खुशी
नदी सुके आखीरमा
के नै गर्छ बगर
डर पसेछ मायाभित्र
कस्को छ र भर
आहै ! कस्को छ र भर
पानी बोकी बादल हिड्छ आकाशैको माथी
बादलभन्दा गर्हौ मन बोकिराछ छाती
छातीभित्र उठ्छ, डुब्छ
यस्तै-यस्तै लहर
डर पसेछ मायाभित्र
कस्को छ र भर