पासोजस्तो झुण्डिएर
दिनरात मेरो घाटिमा
यो परिचयपत्र
मसँगै माग्दैछ
मेरो परिचय ।
मान्छेको परिचय
नाम, दर्जाले मात्र
कहाँ जनाउछ र !
झुमरका काचभरी छन्
मजदुरका चोटका राता धब्बाहरू
त्यसैले त यति मजा लिदैछ
यो सम्भ्रान्त रात ।
घामसँग
समाजसँग
सिँगो संसारसँग
सहजै सक्छ मान्छे
आँखामा आँखा जुधाउन
मात्र
ऐनासँग सक्दैन ।
जति पटक धोएपनि
जादैन दाग
मेरो गलबन्दीबाट ।
सायद
उनीभन्दा पनि
बढी टिकाउ रैछ
उनको ओठको लिपिस्टिक ।
नजिस्कनु भन्छन् मृत्युसँग
म अबुझ
चुमिरहन्छु मृत्युलाइ ।
नपत्याए हेर
मेरो ओठको चुरोट ।
#Smoking_Kills
यि आँखाको निन्द्रा ति आखाँबाट हुन्छ पुरा
कोसौ टाढाबाट सुन्छु तिम्ले नभनेका कुरा
तिमी त्यहा छौ, मेरा पाइला जहा भएन
सँगै हुनुको परिभाषा के हो थाहा भएन
मलाइ त सँगै लाग्छन् रूखका पात र जरा
कोसौ टाढाबाट सुन्छु तिम्ले नभनेका कुरा
चट्याङ आउदा म अहिले पनि डराउछु
तिमि सम्झि आफ्नै छायामा म हराउछु
यो झरीमा चुपचाप ओत लाग्छ मनको चरा
कोसौ टाढाबाट सुन्छु तिम्ले नभनेका कुरा
आज गनाइरहेछ
यो कोटको भित्री खल्ती
यहाँ भेटिएका छन्
सडेका
ल्वाङ, सुकमेल र सुपारी ।
आसुसित मुछिदा
बेस्वाद लागेको थियो
तिम्रो लगनको भोज
गल्तीवश
खल्तीभरी भर्न पुगेछु
एकमुठी माया भन्ठानेर।
मुसाजस्ता शब्द
भ्यागुताजस्ता पाना
र स्यालजस्ता गाता ।
न घर जस्तो
न चिडियाखाना जस्तो
न जिवन बुझाउने
न उज्यालो बचाउने ।
यि सब किताब
एक-एक गरी च्यातिदेउ ।
Subscribe to:
Comments (Atom)
