To listen full playlist of AI recorded songs of BISHAD, Click on link below: -
https://youtube.com/playlist?list=PLCBjnKmrJb7q7DIV4Ps4g1r5YTKWOhahs&feature=shared
To listen full playlist of AI recorded songs of BISHAD, Click on link below: -
https://youtube.com/playlist?list=PLCBjnKmrJb7q7DIV4Ps4g1r5YTKWOhahs&feature=shared
जो मेरो होइन, आखीर उसकै मन्दिर बनाए
आफै लकिर बनाए, यहि तक्दिर बनाए
यात्राभर न बाटो भेटियो न बादल अडियो
आफै खस्ने भीर बनाए, यहि मन्जिल बनाए
समयको चुलेसीले ताछ्दा-ताछ्दै
अन्ततः मान्छे
अर्धकदको मूर्ती बन्ने रै'छ ।
पोखिएर जूनेलीको एक अम्खोरा
पलाउछन् सपनीका अन्गीन्ती पखेटाहरू
र बन्छन्-
उमँगका हात
रहरका खुट्टा
संगीत बुन्ने ओैला
सुन्दरता हेर्ने आँखा... ।
अनि त भेट्छन् मान्छेहरूले-
नयाँ-नयाँ रङहरू
उड्दै गरेका बादलहरू
अग्ला-अग्ला पहाडहरू
र
टाढा-टाढाका क्षितिजहरू ।
सम्बन्धको साङ्ग्लोमा परेपछि
मान्छे यो यात्रा रोक्न विवश हुन्छ
र जहाँ-जे गर्दैछ
त्यहि टक्क अडिन्छ-
गीत गाउदा-गाउदै स्वर हराउछ
चित्र बनाउदा-बनाउदै रङ हराउछ
हिड्दा-हिड्दै पाइला हराउछ
कविता कोर्दा-कोर्दै अक्षर हराउछ ।
र त मान्छेबाट
हराउन थाल्छन्-
उमँगका हात
रहरका खुट्टा
संगीत बुन्ने ओैला
सुन्दरता हेर्ने आँखा... ।
समयको चुलेसीले ताछ्दा-ताछ्दै
अन्ततः मान्छे
अर्धकदको मूर्ती बन्ने रै'छ ।
साट्नलाई निदरी, सिरानी भेटिन
परदेशको घाममा, छहारी भेटिन
अध्यारो रातमा, उजेली खोजेछु
घरभन्दा पर - पर पुगेछु
आफ्नै पानामा, कहानी भेटिन
परदेशको घाममा, छहारी भेटिन
न ओैलाले छुन्छ, सपनाको दैलो
न आसुमा बग्छ, मुटुको मैलो
मन-मुटु बगाउन, कर्णाली भेटिन
परदेशको घाममा, छहारी भेटिन
न हुन्थ्यौ तिमी प्रियसी
न हुन्थ्यो यो इन्द्रेनी
न चल्थ्यो मिठो जिन्दगी
न बग्थ्यो सास यस्तरी ।
तिमी छौ र त बाँच्दैछु
तिमी छौ र त हाँस्दैछु
तिमी नै यदि नभए
न हाँस्थे मेरा ओठहरू
न निभ्थे मेरा चोटहरू
न हुन्थ्यो यति उज्यालो
न जल्थ्यो मनमा दियालो ।
तिमी आयौ बनि बहार
तिमी आयौ, भेटे किनार
तिमी नै यदि भेट्थिन
न निदाउथे यि आँखाहरू
न गाउथे यि भाकाहरू
न बग्थ्यो खुशीको यो बतास
न लाग्थ्यो हरपल यति खास ।
तिमी छौ र म पनि छु
तिमी छौ, म फैलिन्छु
तिमी नै यदि हुन्थेनौ
न चल्थे यि ओैलाहरू
न बल्थे यि ताराहरू
न हुन्थ्यो यो रमझम पनि
न जाग्थे रहर मनभरी ।
आँखाभरी छछल्किएर
नाजवाफ यो मुटुमा गढेझै लाग्छ
हर प्रश्नले मजाक गरेझै लाग्छ
उजेलीको भरपाई कहिल्यै पाएन
अँधेरी पल-पल बढेझै लाग्छ
हाँसेर बिदाई दियौ यसरी
अचेल मुस्कुराउन छाडेझै लाग्छ
नबोलेरै वर्षदिन बिति गएछन्
बोल्नुपर्दा बाढी तरेझै लाग्छ
न निद आफ्नो, न होश भो आफ्नो
बेचैनीमा तारा झरेझै लाग्छ