पोछा

जुग पुरानो चलनचल्तीको बाल्टीन

फुटेपनि फालिएको छैन ।

यो पुरानो बाल्टीन

भरिएको छ

पोछाको पसिनाले

पोछाको आसुले ।

यहि बाल्टिनभित्र

चोबिन्छ पोछा

निचोरिन्छ उसको जेलिएको लट्टा

र निल्न लगाइन्छ 

संसारभरको दाग-मैलो ।

भविष्यझै अध्यारा घरका 

कुना-कुनामा घस्रिदा-घस्रिदै

गलिसक्यो उनको फलामको ढाड

र सुन्नुपर्छ- "चाडै बुढी भएछौ" ।

दागै-दागको भुइँमाथी 

गर्दै ओहोर-दोहोर

परिसक्यो अनुहारमै पोते

र सुन्नुपर्छ- "कति गर्छौ मेक-अप ?"

म व्याकरण नहेरिकनै भन्न सक्छु

'पोछा' स्त्रीलिङ्ग शब्द हो ।

(साभार: 

https://sahityapost.com/2020/06/9996/ )

आँखा भित्र, आँखा बाहिर (याद-१)

पर्दा भित्र, पर्दा बाहिर

उजेली र रात

आँखा भित्र, आँखा बाहिर

डुलि बस्छ याद 

सम्झनाको लुकामारी

एक्लोपनलाइ एक्लै पारी

ढोका बाहिर, ढोका भित्र

आफ्नै हुन्छ साथ

आँखा भित्र, आँखा बाहिर

डुलि बस्छ याद 

कुर्दाकुर्दै फुल्यो धुपी

अँगालोमा आफ्नै लुकी

दैलो भित्र, दैलो बाहिर

चियाउछ चाँद

आँखा भित्र, आँखा बाहिर

डुलि बस्छ याद

आफू

हरदिन कामबाट फर्किएपछि

भनु न आफैलाइ स्याबास

मारू न आफैलाइ धाप ।

दिनभर खियाएपछि नङ्ग्रा

राखु न आफ्नै हातमाथी हात

चुमु न आफ्ना अौलाहरू ।

जिन्दगीमा

गरू न आफूलाइ पनि माया

तब पो बाड्न सकिन्छ अरूलाइ ।

आँखा

पुरानो डसनाजस्तै त छन् यी आँखा

यी आँखामा जमेका छन्

धुलोजस्तै सपनाहरू ।

रूझ्दै-धुदै-सुक्दै

तन्ना बनेर परेली

छोपिदिन्छ यी आँखा।

नागपञ्चमी

नागतन्त्र अर्थात यो लोकतन्त्रमा

एकैदिन पर्नुपर्ने: नागपञ्चमी र चुनाव 

के फरक छ र ?

नागचित्र टाँस्नु मूलढोकामा

र खसाल्नु मतको काँचुली पेटीकाभरी ।

आखिर डसेरै छोड्छन् नाग-

भुइँबाट, कुर्सीबाट ।

जीवनका धुनहरू

हाँगामाथी सुस्तरी टेकेर

हिउदमा सुकेर, झरीमा रूझेर

यि पाइला हुन् कि फूलहरू

फूल्दै गाउछन्, जीवनका धुनहरू

कहिले ग्रहण, कहिले खुशी

पूर्णे आउछ, आउछ अौसी

अँधेरीमा चाँदनी छरेर

तारासँग मिलेर, रातसँग लडेर

जूनले फुक्छ बिगुलहरू

फूक्दै गाउछ, जीवनका धुनहरू

खाल्डा-खुल्डी कति-कति यात्राभरी

चोट - खत - दाग होला मनभरी

मनको खालीपनलाइ पुरेर

छहारीले घेरेर, दुखलाइ छेकेर

चौतारीका शीतल पलहरू

सधै गाउछन्, जीवनका धुनहरू

काइयो

जवानी 

नया काइयो जस्तै हो

लहरै मिलेर बसेका हुन्छन्

उमंगका दातहरू ।

उमेर ढलेपछि

अौधि माया लाग्छ

थोते काइयोको पनि।

निन्द्रा

कसले भन्छ

कि प्रेममा  

लाग्दैन निन्द्रा

मज्जाले लाग्छ ।

बरू गरीबीमा लाग्दैन

भोकले निन्द्रा ।