यादले रूवाउछ तर म यादहरू रोक्न सक्दैन
छाताले झरी त छेक्ला तर बाढी छेक्न सक्दैन
उसले पैसा चोरेर केहि ओैषधि किनेको रै'छ
इमान बचाउन प्राण पनि त ऊ छोड्न सक्दैन
सेतो टावरलाई धरहरा मान्नु- उर्दी छ सरकारको
कमजोर जमिनले धेरैबेर यो पिलर बोक्न सक्दैन
एउटा नदीले माग्यो एक अम्खोरा प्यास मसँग
सबथोक बन्न सक्छ मान्छे, सन्तुष्ट बन्न सक्दैन
झाडुहरूले विद्रोह गरेपछि शहर गन्हाएको छ
नाक थुन्न तयार छ शहर, माग सुन्न सक्दैन
घरबाट निस्केपछि थाहा भो मन छुटेछ उतै
पाइलाहरू अघि बढिसके, म फर्कन सक्दैन
मेरो चिताको धुँवाले पनि केहि अक्षर कोर्नेछ
आँगोमा शरीर त जल्ला, गजल जल्न सक्दैन
0 comments (Click here to Comment):
Post a Comment