तारा नउदाएरै रात आवाद भइरहेकाे हुन्छ
टाढा हुदाँ झन् गार्हो, याद आइरहेकाे हुन्छ
पानी जस्तै समय, कहा सुरू ? कहा खतम ?
नभेट्दा पनि मनबाट सम्वाद भइरहेकाे हुन्छ
भन- कलम, फूल, तरवारमा, के ठूलो ?
मरेपछि चिहान अनि दरबारमा, के ठूलो ?
बिदाइको आसुले धेरैथोक भनिरह्यो
दुलही लाई आमा र श्रृङ्गारमा, के ठूलो ?
म मन निचोरेर धन थुपारू कसरी ?
चोखो भावना र महँगो हारमा, के ठूलो ?
सपनाको बाटो सजिलो हुदैन पक्कै
बिस्तारै पुग्नु वा लड्नु हतारमा, के ठूलो ?
जिन्दगी कति सुखी, खुशी हुने रै'छ
के सानो भनी जोखियो, बेकारमा के ठूलो ?
साभार: https://www.sahityapost.com/2020/08/14575/ (२०७७-०५-१४)
मैले बा'को कविता लेखेकै रहेनछु आजसम्म
बरू ईश्वरको कविता लेखेको रहेछु
आखीर, कुरा एउटै त हो ।
भित्तामा मजस्तै देखिने ऐना छ
मनजस्तै जलिबस्ने बल्ब छ
सपनाजस्तै झुण्डीरहेका
केही पेन्टिङहरू छन्
र छ एउटा एक्लो खाली फ्रेम ।
त्यो फ्रेममा नटाँगिएको
तिम्रो फोटोले बोलाइरहेछ ।
+
टेबलमा बाँसी किताबहरू छन्
नक्कली फूल राख्ने फूलदानी छ
पानीको तीर्खा कुरिरहेको
नया बोतल छ
र छ लेखिन बाकी
केही खाली पाना ।
ती पानामा नलेखिएको
कुनै कथाले झस्काइरहेछ ।
+
ओछ्यानमा अनिदो सिरानी छ
निर्जिव मोबाइल छ
यादहरूको धुँवाले बनेको
गर्हुँगो ब्ल्याङ्केट छ
र छ एउटा खाली-खाली मन।
यो मनभित्र बनिरहेको
केही पेन्टिङहरू छन्
र छ एउटा एक्लो खाली फ्रेम ।
तिम्रो फोटोले बोलाइरहेछ ।
टेबलमा बाँसी किताबहरू छन्
नक्कली फूल राख्ने फूलदानी छ
पानीको तीर्खा कुरिरहेको
नया बोतल छ
र छ लेखिन बाकी
केही खाली पाना ।
ती पानामा नलेखिएको
कुनै कथाले झस्काइरहेछ ।
+
ओछ्यानमा अनिदो सिरानी छ
निर्जिव मोबाइल छ
यादहरूको धुँवाले बनेको
गर्हुँगो ब्ल्याङ्केट छ
र छ एउटा खाली-खाली मन।
यो मनभित्र बनिरहेको
खालीपनले सताइरहेछ ।
म ज्युनुको बहाना
म चल्नुको सहारा
मेरो आकाशको तारा
मेरो नदीको किनारा
यस्ता शब्द गफ लाग्थे
नपर्दा सम्म मायामा ।
……………………………
जे पर्छ जिवनमा
मात्र तिमि यो मनमा
आदि-अन्त्य तिमि नै
तिमि मेरो हरपलमा
यस्ता शब्द गफ लाग्थे
नपर्दा सम्म प्रेममा ।
……………………………
देख्छु सपनि जति म
निदाउछु तिम्रो छातीमा
दिन, रात, साँझमा
जिन्दगी बितोस् साथमा
यस्ता शब्द गफ लाग्थे
नपर्दा सम्म पिरतीमा ।
समय शरणार्थी हुदैन कसैको
जाबो पृथ्वी, आकाशै खसे पो
म हराइरहन्छु
यो मनको आकाशगंगामा ।
ब्रम्हाण्ड मानौ टुक्रा मुटुको
भारी हो यो मेरै पिठ्युँको
म अडिरहन्छु
यो मनको अन्तरिक्षमा ।
इच्छा-आकांक्षा पोख्न सके पो
आसुको रहमा डुब्न सके पो
म तैरिरहन्छु
यो मनको समुंद्रमा ।
यादको झरीमा भिझेपछि थाहा भो
मायाको छाता त
बिनासित्ति लुकाएर राखेछु
दिलको बन्द अलमारीमा ।
Subscribe to:
Posts (Atom)
